ბ

წინარე ასოსა რ ზოგჯერმე შეიცულების მ ანუ პ, ბრუდე - მრუდე, ბრჯა - მჯა, ბრპენი - პრპენი, ბრკე - პრკე, ბრტყელი - პრტყელი, ბრჭუალი - პრჭუალი, ბრწყალი - პრწყალი, ხოლო ზოგჯერ სრულიად დაიტევების ასო რ, ვითარ: ბრძანება - ბძანება, ბრჭე - ბჭე, ბრჭუალი - ბჭუალი, ბრდღვილი - ბდღვილი და სხ. კუალად ბ თჳნიერ ასოსაცა რ შეიცულების მ ანუ პ და ფ-ზედა, ვითარ: ბზინუარე - მზინუარე, მუწუკი იმერულად ბუზუკი, ბუწუკი, ბილწი - პილწი, ნაბერწკალი - ნაპერწკალი, ებისტოლე - ებისტოლე, სეფისკვერი - სებისკვერი.

და ზოგჯერ ბ დაერთვის ლექსთა თავსა, ვითა თქმულ არს მ-თჳს, დასაშვენებლად ანუ თჳნიერ საჭიროებისა, ვითარ ჟირი - ბჟირი, ჟუვილი - ბჟუვილი, დღვილი - ბდღვილი და ბრდღვილი.